ZIM-12 (od 1957 GAZ-12) to samochód osobowy klasy wyższej, produkowany w latach 1950-1960. Auto oferowane było jako czterodrzwiowy sedan, z manualną, trzybiegową skrzynią biegów i napędem przekazywanym na przednią oś. Do napędu posłużył sześciocylindrowy silnik o mocy 90 KM. ZIM-12 B był wersją specjalną tego modelu produkowaną jako ambulans. Nosze były wsuwane przez otwór bagażnika, a obok nich, po prawej stronie, znajdowały się dwa fotele dla personelu. Auto posiadało ponadto reflektor z krzyżem na dachu oraz reflektor typu „szperacz” po lewej stronie maski.
W radzieckim pogotowiu ratunkowym (Skoraya meditsinskaya pomoshch) występowały głównie pojazdy oparte na podwoziach cywilnych wersji samochodów produkcji krajowej. Znaczną część „małych” karetek stanowiły ambulanse marki GAZ, choć w służbie były także samochody ZiŁ oraz ZIS. Częste było budowanie karetek na bazie luksusowych, najdroższych modeli samochodów. Jeśli chodzi o mikrobusy, w ZSRR najpopularniejsze były karetki marek RAF, UAZ oraz GAZ. Ponadto, głównie w wojsku, spotkać można było samochody innych producentów, takich jak LuAZ czy Ural.
Karetki pogotowia w ZSRR oznaczano symbolem czerwonego krzyża. Oznakowanie takie było dość nietypowe, ponieważ w innych krajach tym symbolem oznaczano wyłącznie pojazdy organizacji Czerwonego Krzyża. Radzieckie ambulanse początkowo malowane były na beżowo lub biało. Od 1980 dodano czerwony pas przebiegający wzdłuż karoserii.
Prezentowany model to miniatura w skali 1:43 wyprodukowana przez firmę DeAgostini i wydana w rosyjskiej serii modeli „Автомобиль на службе” (Automobil na służbie). Model ukazał się w niej jako numer 1. Nie posiada on otwieranych elementów. Do modelu dołożyłem własnoręcznie wykonane, rosyjskie tablice rejestracyjne.
