AMO F-15 to lekki samochód ciężarowy, produkowany w latach 1924-1931. Samochód przygotowywano w wielu odmianach: dostawczej, opancerzonej, ambulans, wóz strażacki czy też 14-osobowy bus. Do napędu użyto silnika gaźnikowego typu R4 o pojemności 4,4 l i mocy maksymalnej 35 KM. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez czterobiegową, manualną skrzynię biegów. Następcą modelu został AMO-2.
W radzieckim pogotowiu ratunkowym (Skoraya meditsinskaya pomoshch) występowały głównie pojazdy oparte na podwoziach cywilnych wersji samochodów produkcji krajowej. Znaczną część „małych” karetek stanowiły ambulanse marki GAZ, choć w służbie były także samochody ZiŁ oraz ZIS. Częste było budowanie karetek na bazie luksusowych, najdroższych modeli samochodów. Jeśli chodzi o mikrobusy, w ZSRR najpopularniejsze były karetki marek RAF, UAZ oraz GAZ. Ponadto, głównie w wojsku, spotkać można było samochody innych producentów, takich jak LuAZ czy Ural.
Karetki pogotowia w ZSRR oznaczano symbolem czerwonego krzyża. Oznakowanie takie było dość nietypowe, ponieważ w innych krajach tym symbolem oznaczano wyłącznie pojazdy organizacji Czerwonego Krzyża. Radzieckie ambulanse początkowo malowane były na beżowo lub biało. Od 1980 dodano czerwony pas przebiegający wzdłuż karoserii.
Prezentowany model to miniatura w skali 1:43 wyprodukowana przez firmę DeAgostini i wydana w rosyjskiej serii modeli „Автомобиль на службе” (Automobil na służbie). Model ukazał się w niej jako numer 32. Nie posiada on otwieranych elementów. Do modelu dołożyłem własnoręcznie wykonane, radzieckie tablice rejestracyjne.
