Polski Fiat 125p (tzw. duży Fiat) był samochodem osobowym produkowanym w latach 1967-1991 (od 1983 jako FSO 125p). Auto powstało jako następca przestarzałej Warszawy 223 i konstrukcyjnie stanowiło połączenie włoskiego Fiata 125 oraz starszego modelu 1300/1500. Podstawowymi jednostkami napędowymi Polskiego Fiata 125p były jednostki R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra; w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi DOHC. Moment obrotowy przenoszony był przez suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako czterodrzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up. Produkowano również specjalne wersje nadwoziowe, takie jak sanitarka. Przez cały okres produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu. Łącznie powstało 1 445 699 egzemplarzy modelu, z czego 586 376 trafiło na eksport. Następcą 125p został FSO Polonez.
Pierwsze Polskie Fiaty 125p zaczęły pojawiać się w Milicji Obywatelskiej w latach 70., zastępując sukcesywnie w służbie starsze Warszawy M-20 i 223. Duże Fiaty stały się podstawowym radiowozem MO, a taki stan rzeczy trwał właściwie aż do końca PRL-u (nieliczne egzemplarze przeszły do służby w Policji). Auto to było eksploatowane w milicji w zdecydowanej większości w wersji sedan, choć zdarzały się egzemplarze w wersji kombi.
Prezentowany model to miniatura w skali 1:43 wyprodukowana przez firmę Daffi. Model nie posiada otwieranych elementów. W moim egzemplarzu pomalowałem odbłyśniki przednich reflektorów (oryginalnie były w kolorze nadwozia) oraz dołożyłem własnoręcznie wykonane tablice rejestracyjne.
